Weer om half zeven eruit. Ook vandaag hebben we weer een lange autotocht. Helaas is dit niet te vermijden. We willen naar een privé park dichtbij het Krugerpark. Dat ligt zuid-oostwaarts.
Onderweg krijgen we nog wat controleposten, maar gelukkig hoeven de schoenen niet uit en mogen we na een vriendelijk knikje weer verder.
Na driehonderd km bereiken we de grens met Botswana-Zuid-Afrika.
Het laatste stukje weg was echt heel slecht, vol met gaten, veroorzaakt door vrachtwagens. De vrachtwagens, die hier rijden zijn ongelooflijk. Heel lang met heel veel zware vracht en vaak met een cabine, die apart nog een soort “huisje” heeft, waar men in kan leven. Deze chauffeurs zijn echt dagen tot weken onderweg.
Bij de grens met Botswana gaan de formaliteiten gelukkig vrij snel. En ook Zuid-Afrika komen we vrij snel binnen.
In de buurt van Polokwane wordt het drukker en zien we veel bebouwing.
We zien ook weer palmen en yuca’s. Sommigen met prachtige bloemen. We zien ook cactusbomen. Prachtige stammen met cactussen als takken.
In Polokwane rijden we vierbaans door de stad, het is er verschrikkelijk druk. Gelukkig hebben we een GPS aan boord en weten we hoe we naar onze B&B moeten rijden. Die ziet er gelukkig goed uit en we genieten ten volle van een schone privé douche.
Om kwart over zeven wandelen we naar het restaurant, vier blokken verder. Volgens de receptioniste was dit een prima restaurant en ook op maandag open. Maar helaas, we staan voor een dichte deur. Dan maar terug. We bellen een taxi en volgens de receptioniste was er een goede mall met heel veel restaurantjes. Als de eigenaar ons echter hoort, adviseert hij ons “Saskia”.
Dat is echt fine dining. En dat willen wij Hollanders vast en ook zullen wij het niet duur vinden.
Zo gezegd zo gedaan. Tot onze grote verrassing komen we in een echt sjiek restaurant met vriendelijk personeel. We eten er erg lekker en de wijnen zijn voortreffelijk. De Irish Coffee, die we daarna kregen, smaakte echter helemaal niet. Slappe koffie, nauwelijks whiskey en geen slagroom. Die hebben we maar laten staan.

Grens

Saskia1