Vrijdag 2 okt

Weer een vroege ochtend. Om half zes staan we weer voor de poort van het park.
Het is nog wat fris.
Vandaag is het voor Henriëtte en mij de laatste drive. Vanmiddag gaan Bart en Eddy nog weer naar de  vogelhut van gisteren en morgenvroeg naar een vogelhut, die Henri ons vandaag zal laten zien. Gelukkig is die hut minder erg. Je hoeft niet door een tunnel en je stapt meteen het kamertje in. Maar ook deze is klein, de ramen kunnen niet open en er is ook geen open dak. Het blijft een benauwd hokje. Deze vind ik minder erg dan die van gisteren, maar ik wil er geen drie uur in zitten. Ook Henriette wil dit niet. Wij besluiten om morgen lekker thuis te blijven, ondanks het aanbod van Henri dat hij ons dan wel rond wil rijden.
Vanmorgen brengt hij ons weer naar de wilde honden. Ze hebben een kadaver waar ze mee aan het eten zijn. Het is een onsmakelijk gezicht. Drie, vier honden die aan een karkas zitten te trekken
De rest heeft zijn buikje al vol en liggen uit te buiken.
We zien nog weer mooie plekjes en weer olifanten. Dit keer een hele grote. Echt de baas van het stel. Hele bomen worden door hen omgetrokken om maar aan de blaadjes te kunnen komen.
Het park ligt bezaaid met omgetrokken bomen. Er wordt een beetje van gegeten en de rest laten ze liggen.
Zonde. Ze worden op dit moment bijgevoederd omdat het veel te lang al veel te droog is en de beesten te weinig voedsel kunnen vinden.
Na een prachtige tocht van vier uur, waar we vreselijk veel hebben gezien, nemen Henriette en ik afscheid van Henri.
Om half elf eindelijk aan het ontbijt.
’s Middags een beetje aangeklooid, wat opgeruimd, wasje gedaan, dagboekje bijhouden en samen even het kamp rondgewandeld en Bart en Eddy weer naar de vogelhut.