Onze laatste echte vakantiedag. Morgenmiddag vliegen we naar Dubai en daarna door naar Amsterdam, waar we zaterdagmiddag aan zullen komen.
Vandaag Kaapstad verkend. Een drukke, levendige stad waar alle culturen samen komen. Een prachtige stad, maar voor één dag ook genoeg.
Hier eindigt ons reisverslag.
Bedankt dat jullie allemaal met ons mee hebben gereisd en we hebben genoten van jullie reacties. Altijd fijn om weer wat uit Nederland te horen.
Baaie dankie.
😰😰😰😰😰

aatste golfdag in  Kleine Zalze.
Het heeft afgelopen nacht geregend en het ziet er zwaar bewolkt uit. We moeten binnen ontbijten. Maar tot onze opluchting klaart het snel op en kunnen we onder het genot van een heerlijk zonnetje golfen. Het is een prachtige golfbaan, heel gevarieerd met hier en daar beekjes en eentje met een eilandje waar je van af moet slaan over het water. Het is prachtig spelen met op de achtergrond hoge bergen.
Het clubhouse heeft een goed restaurant waar we ons de lunch lekker laten smaken.
En toen moesten de tassen gepakt. Met weemoed pakken we de spullen in. Wat hebben we toch een geweldige reis gehad en wat was Kleine Zalze toch een prachtige afsluiting van de reis.
Vanavond nog een keertje dineren in het geweldige restaurant Terroir en morgen naar Kaapstad.

Per auto naar Franschhoek. Dat moest een geweldig leuk oud stadje zijn met oude huisjes en heerlijke restaurants.  Het viel ons wat tegen. Hier en daar zagen we wel een oud huisje en ook wel een leuk restaurant, maar echt niet de moeite om daar vanavond nog eens naar toe te rijden.
Verder de omgeving bekeken. Het blijft verschrikkelijk mooi.
De middag verder doorgebracht met internetten, verhaaltjes schrijven, aan het zwembad zitten en zomaar wat luieren.

Lopend naar de golfbaan. Wat een luxe. Gisteren al sets besteld om te huren. Alles was snel geregeld en om tien over negen stonden we bij de eerste afslag. Ondanks het feit dat we vroeg waren, begon het al aardig warm te worden. Na negen holes hadden we een pauze van 15 minuten. Wat was dat heerlijk. Ze hadden koude handdoekjes, die we heerlijk in onze nek konden leggen en over ons hoofd. het was echt ontzettend warm, wel zo`n 30 graden en dan ook nog spelen in open veld.
Maar aan het eind wachtte ons een heerlijk terras met frisse biertjes en een lekkere lunch.
Terug in de lodge even genoten van een wijnproeverij van het wijnhuis Kleine Zalze. wat hebben die heerlijke wijnen. Vanaf 18 wijntjes bezorgen ze gratis naar Europa. Wie weet wat we nog doen.😝😝😝😝😝😝
Daarna naar het restaurant Terroir. Het was een heerlijke avond en we konden fijn buiten zitten.
Eerst werden we getrakteerd op drie heerlijke amuses. We hadden een geweldig lekker menu met heerlijke bijpassende wijntjes. 👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽

Eerst vandaag naar Kaapstad. Daar leveren we onze 4×4 auto in en gaan we de laatste dagen verder met een gewone luxe personenauto.  Het laatste stukje vakantie in Zuid-Afrika zullen we doorbrengen in Kleine Zalze. Daar hebben we een lodge aan de rand van wijnvelden en grenzend aan een golfbaan. Het inleveren van de 4×4 gaat gelukkig zonder problemen, maar die is er wel bij de luxe auto. We hebben veel te veel bagage. Dat wil niet in zo`n klein autootje. met veel pijn en moeite krijgen we alles in een Renault Duster. Het is wat behelpen achterin met tassen op schoot en naast ons, maar het lukt.
We rijden naar Stellenbosch door een wederom prachtig landschap en naar kleine Zalze rijden we door de wijngaarden. De lodge ligt op een prachtige plek, op een heuvel omringd door wijngaarden en de golfbaan.
We bespreken meteen de golfbaan voor maandag en het diner voor de avond in het kleine restaurant. Kleine Zalze heeft twee restaurants, een wat eenvoudiger en een wat sjiekere.  Een van de beste van Stellenbosch, maar deze is op zondag gesloten.
We eten er prima.

Met een taxi naar Hermanus, naar de Walker Bay. Daar is de grootste kans om walvissen dichtbij de kust te zien!
We staan niet alleen op de uitkijk, het is er behoorlijk druk. Iedereen wil een glimp opvangen van deze reusachtige beesten. Als je de big Five hebt gezien, wil je ook de walvissen zien, zegt men in Afrika. 😉😉😉😉
Na een half uurtje geduld, zien we in de verte staarten omhoog komen. Wat een prachtig gezicht, maar wel een beetje veraf om ze echt te kunnen zien.
We reserveren nog een keertje een walvistocht. Dit is onze laatste kans. Morgen gaan we weer het  binnenland in. Wie weet wat we nog te zien krijgen. En we hebben geluk: een kwartiertje  varen van de kust zien we een bultrugwalvis met jong. Prachtig. Ze zwemmen naast elkaar en soms wat uit elkaar. Helaas maken ze geen mooie sprongen en zien we geen staarten, maar we zien ze wel in de volle lengte. Maar liefst 22 meter lang is de moeder en het jong 10 meter. We kunnen de twee goed volgen. Prachtig. Terug in Hermanus een terras opgezocht met uitzicht op zee. En waratje, na een half uurtje vloog iedereen van het terras af naar de rotsen. We krijgen een prachtige show: twee walvissen duiken naar beneden en maken geweldige sprongen omhoog, wel twee tot drie keer stelen ze de show. Het publiek schreeuwt het uit en juicht! Wat een formidabel gezicht, gigantische beesten die salto’s maken alsof ze een veertje zijn.
Onze dag kan niet meer stuk. Wat hebben we genoten en dat ook nog allemaal onder het genot van een lekker zonnetje. ☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️

Vandaag de laatste lange rijdag. 350 km. We rijden terug naar de kust naar Hermanus. Hier is de baai waar je vanaf juli tot november  walvissen vlakbij de kust kunt zien. Hier komen de walvissen om te kalveren en te paren.
We rijden weer door een prachtig gebied met hoge bergen en diepe dalen. Dit is de Kleine Karoo.
Onderweg bij Riviersonderend geluncht in een soort vijftigjaren tentje. Heel gezellig met allerlei zelfgebreide mutsen, haarbanden, enz. Heerlijke tosti’s gegeten.
In Hermanus door naar camping Onrus.
Even het dorpje Onrus in voor wat boodschappen en om te kijken naar een restaurantje. We vinden er een eenvoudig, maar gezellig restaurant. Uitstekend gegeten.

Als we ’s morgens door het raam kijken, geloven we onze ogen niet. Het kleine beekje naast ons huisje is veranderd in een kolkende rivier en het weggetje vanaf ons huisje naar boven, staat compleet onder water. 😃😃😃😃
Het heeft vannacht ongelooflijk hard geregend en ook nu miezert het nog zachtjes. Wat zijn we blij dat we in een huisje zitten.
Na een lekker ontbijtje op weg naar Oudtshoorn. Een afstand van 235 km. Helaas zien we niet zo veel van de prachtige Afrikaanse kust, die bekend staat als de Tuinroute. Groene bossen, diepe lagunes en steile kloven. Het is mistig en het regent. Heel jammer. Na 100 km draaien we van de kust weg en duiken het binnenland in. Het is een fraaie weg die langzaam stijgt naar de Outeniquapas. Helaas zien we niet veel, we rijden in dikke mist. Maar gelukkig wordt het na de pas steeds beter en houdt het op met regenen. Soms zien we zelfs een waterig zonnetje. Het landschap is prachtig. Diepe kloven, watervallen, grotten en hoge bergen. Het maakt diepe indruk.
Vlak voor Oudtshoorn verandert het landschap in wat steppeachtig. Hier zijn grote struisvogelfarms. Je kunt zo’n farm bezoeken en zelfs een rijtoer maken op een struisvogel. Aan dat “kermisachtige” gedoe had niemand van ons zin. Doorgereden naar de camping Kleinplaas. Het was niet bepaald warm. Snel de boel klaargemaakt en toen te voet naar Oudtshoorn. Het stadje stelde niet veel voor. Maar we vonden er wel een heel leuk en gezellig restaurant. Jemima’s Restaurant. Daar geluncht en meteen een tafel besproken voor de avond bij de open haard! 😉😉😉😉
Wat hebben we daar heerlijk gegeten. Het is opvallend hoe je in Afrika in de restaurants behandeld wordt: heel beleefd, vriendelijk en behulpzaam. Niets is hen te veel om je het naar de zin te maken. En niet op een overdreven manier.

Vandaag naar de Plettenberg bay. Daar willen we proberen om een boottocht te boeken.
We verwachtten dat het er erg druk zal zijn, maar hopen voor vandaag te kunnen boeken.
Tot onze grote verbazing zijn wij de enige vier die op walvistocht willen en de tocht gaat pas door bij 10 man! Dat ziet er niet erg waarschijnlijk uit.
We ontdekken een ander bureautje. Ook hier zijn we de eerste vier, maar zij vertrekken bij zes mensen. We overleggen en besluiten om te gaan. Mochten er geen twee mensen bijkomen, dan betalen we per stel een persoon extra. We zijn hier nu en willen deze kans toch aangrijpen. In St. Lucia hadden we de pech dat  het niet doorging, dit willen we niet weer.
Het vertrek staat gepland om 12.00 uur, maar wat er ook kwam, geen bemanning. Dan wordt ons verteld dat we wel gaan maar een half uur later. Er mankeert iets aan de trekker, die de boot in zee moet trekken.
Eigenlijk was dat nog een geluk bij een ongeluk, want inmiddels meldden er zich nog twee personen en hoefden we uiteindelijk alleen maar voor ons zelf te betalen. 😍😍😍😍
Om één uur stapten we dan eindelijk aan boord. Wat een luxe zes man in een grote boot! Eerst vaarden we langs een geweldige kolonie zeerobben. Dit type was de enige, die hoog in de rotsen klauteren. Hoe is het mogelijk met hun manier van voortbewegen. Maar ze deden het! Waggel, de waggel, omhoog in de rotsen!
Er was ook een zeeolifant, zeer zeldzaam aan deze Afrikaanse kust.
Hij at de jonge zeerobben op. Hij hoefde daarvoor niet ver op jacht, de maaltijden lagen klaar op de rotsen.
Opeens zwommen er twee dolfijnen langs de boot. Maar ze waren zeer snel, voordat we hun snuitjes gezien hadden, waren ze ook al weer onder water! 😰😰😰
Toen begon het zoeken naar de walvissen. Even waren we bang dat we niets te zien zouden krijgen, maar opeens zagen we er eentje en even later twee heuse bultrugwalvissen. Wat een prachtig gezicht en helemaal toen we ook nog verrast werden op een duik met zijn staart boven water. Onze dag was helemaal goed!
Helemaal tevreden terug naar ons huisje. Het was ondertussen weer gaan miezeren en we waren  echt heel koud geworden door onze twee uren op de koude zee. Wat waren we blij dat we lekker warm in een huisje zaten.
Vanavond lekker weer naar het restaurant! 😛😛😛😛😛

Vandaag weer op tijd eruit. Zes uur. We raken aan het ritme van vroeg opstaan gewend. We zijn al voor de wekker wakker. Maar we gaan ook vroeg naar bed. Gemiddeld liggen we om kwart over negen er ook al in.
Vandaag een rit van 430 km naar Tsitsikamma National Park. Een kustreservaat met prachtige bossen en rivieren die in zee uitkomen. Hier zijn nog oorspronkelijke oerbossen. Ook kun je hier aan de kust walvissen en dolfijnen zien.
We rijden weg in een heerlijk zonnetje. Maar al gaandeweg verdwijnt de zon en maakt plaats voor wolken en deze worden steeds donkerder. Het wordt ook kouder.
Richting de kust verandert het landschap van een dorre woestenij in een groene oase. Het is een prachtige kust met hoge rotsformaties. Als we in het park arriveren, is het zachtjes gaan miezeren. En het is behoorlijk koud geworden, pakweg 15 graden. Niet te geloven als je gisteren nog in een bloedje hete zon een wandeling hebt gemaakt. Niet erg aanlokkelijk om te kamperen als je alleen een daktentje hebt. Verder blijkt dat als we als we morgen met een boot de zee op willen, om walvissen te spotten, dat we dan nog een uurtje moeten rijden.
Lastig omdat we twee overnachtingen in het park hebben geboekt.
We besluiten om de camping om te boeken in een huisje. Maar dat gaat zo maar niet! Onze agent in Nederland heeft een camping geboekt voor twee dagen en geen huisje! 😥😥😥😥😥
Na heel veel gedoe, belt Eddy naar Nederland naar Out in Africa. Na drie telefoontjes heeft OiA het voor ons opgelost. Baaie dankie en kunnen we onze intrek nemen in ons guesthouse. Heerlijk huis met vier slaapkamers en twee badkamers! 😉😉😉😉
Het staat op een rotspunt met uitzicht op zee. Wat is dit een mooie plek. De huisjes liggen aan het eind van een baaitje met een klein winkeltje en een restaurant. Je hoort de golfen tegen de rotsen slaan. Vanavond maar lekker warm eten in het restaurant.