Donderdag 15 oktober

Als we ’s morgens door het raam kijken, geloven we onze ogen niet. Het kleine beekje naast ons huisje is veranderd in een kolkende rivier en het weggetje vanaf ons huisje naar boven, staat compleet onder water. 😃😃😃😃
Het heeft vannacht ongelooflijk hard geregend en ook nu miezert het nog zachtjes. Wat zijn we blij dat we in een huisje zitten.
Na een lekker ontbijtje op weg naar Oudtshoorn. Een afstand van 235 km. Helaas zien we niet zo veel van de prachtige Afrikaanse kust, die bekend staat als de Tuinroute. Groene bossen, diepe lagunes en steile kloven. Het is mistig en het regent. Heel jammer. Na 100 km draaien we van de kust weg en duiken het binnenland in. Het is een fraaie weg die langzaam stijgt naar de Outeniquapas. Helaas zien we niet veel, we rijden in dikke mist. Maar gelukkig wordt het na de pas steeds beter en houdt het op met regenen. Soms zien we zelfs een waterig zonnetje. Het landschap is prachtig. Diepe kloven, watervallen, grotten en hoge bergen. Het maakt diepe indruk.
Vlak voor Oudtshoorn verandert het landschap in wat steppeachtig. Hier zijn grote struisvogelfarms. Je kunt zo’n farm bezoeken en zelfs een rijtoer maken op een struisvogel. Aan dat “kermisachtige” gedoe had niemand van ons zin. Doorgereden naar de camping Kleinplaas. Het was niet bepaald warm. Snel de boel klaargemaakt en toen te voet naar Oudtshoorn. Het stadje stelde niet veel voor. Maar we vonden er wel een heel leuk en gezellig restaurant. Jemima’s Restaurant. Daar geluncht en meteen een tafel besproken voor de avond bij de open haard! 😉😉😉😉
Wat hebben we daar heerlijk gegeten. Het is opvallend hoe je in Afrika in de restaurants behandeld wordt: heel beleefd, vriendelijk en behulpzaam. Niets is hen te veel om je het naar de zin te maken. En niet op een overdreven manier.