Zaterdag 8 okt. Van Nxai Pan naar Gweta

We rijden vandaag een stukje terug richting de uitgang van de gate. Daarna richting Baines Baobabs. Een grote groep baobabs, die in 1860 door ene Baines ontdekt werden
Sinds die tijd zijn de bomen niet veranderd van structuur of grootte.
We rijden eerst weer door een smalle hobbelige zandbak.
We vragen ons af of die bomen werkelijk de moeite waard zullen zijn om dit gehobbel goed te maken.
Maar na 12 km ontvouwt zich een wit landschap voor ons uit. De droge zoutpannen. Zo ver als je kunt kijken! Het begint te stormen en het landschap is niet meer te zien, alleen nog maar wit opstuivend zand. Prachtig, maar het zand zit overal, van tenen tot kruintje van ons haar.
We rijden verder en zien dan in de lucht opgetekend reuzen baobabs, geweldige bomen met hoge takken, die zich weer vertakken. De stammen hebben een hele aparte schors en wel een diameter van 15 meter. Geweldige bomen in een onmetelijke vlakte.
We zijn blij met onze extra tocht.
Nu weer 12 km terug over dezelfde hobbelige zandweg en daarna nog 18 km naar de gate.
Bij de gate weer het ritueel van bandjes oppompen en daarna nog 60 km over asfalt.
Dat was wel een genot. Nu alleen nog op potholes letten, maar dat viel gelukkig mee.
In Gweta zou een tankstation en een supermarkt zijn.
Maar wat we ook zochten in dit zeer eenvoudige plaatsje, geen benzinepomp te vinden.
De plaatselijke supermarkt viel tegen! Een eenvoudig winkeltje met een beetje frisdrank, brood, grote balen meel en suiker en wat melk.
We kochten de enige zes eieren die er waren. Namen drie broden, water en wat frisdrank mee. Van onze aankopen werden ze niet rijk!
Toen verder naar de camping. Gelukkig goed voorzien van een bar, restaurant, zwembad en prachtige toiletgebouwen.
Voordat we ons installeerden, eerst even wat drinken in de bar en wat sandwiches nuttigen als lunch. Hadden we wel verdiend.
Uiteraard vanavond uit eten!